جنگِ روایت ها ، این داستان : مَهسا امینی!

لینک مطالعه در سایت خبری جهان نیوز

در جنگ های آینده نحوه روایت هاست که پیروزی ها یا شکست های بزرگ را رقم می‌زند، پس ناچاریم برای شناخت زمین بازی و بازیگران جنگی که این روزها بیشتر آن را درک میکنیم بیش از بیش تلاش کنیم.

جنگ روایت ها، جنگی است که در ماه های اخیر نیز رهبر انقلاب بعد از سال ها از آن با عنوان جهاد تبیین یاد کردند. حادثه تلخ مهسا امینی بار دیگر ما را به جنگی جدید کشانده که همه سربازان و دلسوزان کف میدان تا اهالی رسانه را به واکنش وا داشته است.

اما از الزامات رویکرد مناسب در این جنگ جز با آگاهی و دقت به نکات زیر ممکن نخواهد بود.

روایت اول را چه کسی می‌گوید؟

این سوالی است که جواب آن نصف مسیر پیرزوی است! معمولا اولین روایت ها بدون توجه به درست و غلط بودن آن مورد توجه رسانه ها و افکار عمومی قرار می‌گیرد.

به طوری که خیلی از شبکه ها و بنگاه های خبری داخلی یا خارجی با علم به این نکته بسیاری از اخبار مد نظر خود را منتشر کرده و هزینه های زیادی بابت انتشار انبوه آن می‌کنند و بعد از افشا شدن اصل ماجرا با اعلامیه کوچکی در گوشه ای، روایت اولیه را تکذیب می‌کنند.

در واقع نوشدارو بعد از مرگ سهراب را با تمسخر به خورد مخاطبی می‌دهند که اولین روایت را شنیده و روایت غالب بر ذهنش گشته است.

بادیگارد رنگ پریده و جوان ابراهیم در شام!

نقد فیلم به وقت شام!

جدید ترین اثر حاتمی کیا در سال 97 مثل همیشه یکی از دغدغه های سانسور شده توسط اکثر فیلم‌سازان است، داعش و مدافعان حرم.

مثل همیشه انتخاب حوزه و موضوع فیلم های حاتمی کیا را می‌پسندم و ورود جسورانه و آگاهانه‌اش را جهادی دلاورانه خواهم دانست، اما همه این‌ها دلیل نمی‌شود از ضعف و کاستی های فیلم چشم پوشی کنم و دم نزنم...

داستان به وقت شام بیش از آنکه بازگوکننده ماجرای جنگ در سوریه و چرایی حضور داعش و در مقابل مدافعان حرم باشد، شما را در ابتدا وارد داستانی ساده از حضور پدر و پسر خلبانی میکند که اولی به خاطر هدفش و دومی به فراخور حرفه و انگیزه خانوادگی‌اش وارد سوریه شده است. داستان در تلاش است ضمن حفظ پیرنگ اصلی این دو شخصیت و در پاسخ به چالش های خلبان جوان (علی) به شرحی کوتاه از اتفاقات فضای جنگ زده سوریه بپردازد.

داستان پیرنگ های بعدی خود را رقم میزند اما بسیار ساده پیش می‌رود. بسیار کمتر پیش میاید که شما در فیلم شوکه شوید و یا از تعلیق پیش آمده لذت ببرید!  سه اتفاق غیر منتظره در فیلم وجود دارد:

خطوط قرمز بدلی صدا و سیما

صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران!
این نام سازمانی است که می‌توان با دیدن نامش خلاصه آرمان هایش را از خاطر گذراند.

اما این چیزی نیست که مخاطب به آن می‌اندیشد. مخاطبان رادیو و تلویزیون همان چیزی را در ذهن مرور می‌کنند که در مواجهه با رادیو و تلویزیون شنیده و دیده‌اند. نمی‌خواهم بر مبل راحتی مقابل تلویزیون بنشینم و با تلخ کامی از تک تک برنامه هایی حرف بزنم که به سختی می‌توان در آن جمهوریت، اسلام و ایران را یافت؛ چرا که تا دلتان بخواهد متخصصان و غیر متخصصان، برنامه های این سازمان را به باد نقد گرفته اند.

به والت دیزنی خوش آمدید!

آیا ایران هم والت دیزنی خواهد داشت؟

«والت دیزنی تقدیم می‌کند» لابد این عبارت را دست کم یک بار همراه با نقش بستن ستاره های دنباله دار بر روی کاخ باشکوه دیزنی دیده‌اید.

قطعا نام دیزنی شما را بی اختیار یاد شخصیت های کارتونی همچون میکی موس،سیندرلا٬سفید برفی و…. می اندازد.اما دیزنی که بود،که بعد از سال ها هنوز هم حکمران دنیای سرگرمی است؟

سلبریتی‌ها و حیات در اقتصاد توجه

داستان واقعی رفاقت دو رفیق قدیمی؛ سلبریتی و رسانه

یادداشت بنده،منتشر شده در سایت رسانه انقلاب

اول: از اقتصاد‌ طلا تا اقتصاد‌ توجه

قطعا من و شما یادمان نمی‌آید؛ اما روزگاری بود که تنها، نقره و طلا به‌عنوان کالایی کمیاب بین مردم دست به دست می‌شد. بانک که آمد خواست نقش پشتیبان طلاها را بازی کند و بجای حمل طلاهای سنگین و جاگیر برای خرید و فروش، سکه و اسکناس را روانه بازار خرید مردم کرد و بجایش طلاها را نزد خود نگه می‌داشت.

قرن‌ها گذشت تا پای رسانه‌های ابتدایی کم کم به زندگی همه افراد باز شد. بعد از ورود روزنامه‌ها، مجلات، رادیو و تلویزیون حالا نوبت «اطلاعات» بود که کمیاب و دوست داشتنی جلوه کند. پیچ تلویزیون و رادیو را که می‌چرخاندی دو-سه کانال بیشتر نبود که آن هم با برفک و پارازیت دریافت می‌کردی ولی تشنه‌اش بودی، چون اطلاعات جدید، همان کالایی بود که به طور محدود و تنها در دستان رسانه‌ها منحصر شده بود.

حالا فرض کنید در عصر اینترنت چه خبر است؟ دیگر اطلاعاتی هست که با یک کلیک نتوانید پیدایش کنید؟ رشد سریع رسانه‌ها و ورود اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، رویای «دهکده جهانی» مک لوهان را به تحقق رساند. اما تبعات خودش را داشت؛ دیگر نه رسانه‌ها محدود به افراد خاصی بودند و نه اطلاعات جدید، کمیاب و منحصر به فرد.

🔴 قهرمانان ماجرای تیر و ترور

#یادداشتی کوتاه در تقدیر از فیلم ماجرای نیم روز

تیم تازه نفس و با استعداد مهدویان با تهیه کنندگی سید محمود رضوی بار دیگر نشان داد که جذابیت به معنای دریدگی اخلاق و سیاه نمایی نیست!

ماجرای نیم روز نام اثر جدید مهدویان است که همانند دواثر قبلی اش به موضوع تاریخی از ایران پرداخته است و همان سبک کاری را این بار دراماتیک تر به روی پرده برده است.

برشی از سال ۱۳۶۰ ٬ از ماه های تیر و ترور که خشونت وقدرت شیطانی تشکیلات سازمان مجاهدین خلق را به نمایش آورده است‌‌٬از بمب گزاری ساختمان حزب جمهوری اسلامی و کشته شدن قریب به ۷۲ نفر از اعضای حزب تا ترور شهید رجایی بعد از گذشت تنها یک ماه از دوره ریاست جمهوری اش.

همه و همه را میتوان با نمایشی مستندوار و داستانی فوق العاده رئال و درامتیک در ماجرای نیم روز به تماشا نشست.

اما غیر از آن که جنس ماجرای نیم روز همانند فیلم های قبلی مهدویان جنس خاصی را به سینمای ناامید و خسته ی ایران وارد کرده است تفاوت برجسته و ملموسی نسبت به آثار روز سینما دارد که قابل بررسی می باشد:

🎭⭕️حصار نامرئی خندوانه

🎭⭕️حصار نامرئی خندوانه 

(یادداشتی کوتاه به بهانه آغاز فصل جدید خندوانه)

🔘مدتی است که از پخش سری چهارم خندوانه می گذرد٬ تیم موفقی که با مجری گری رامبد جوان مدت هاست صدر نشین یکی از پرمخاطب ترین برنامه های تلویزیون ما شده است.

برنامه ای که تا مخاطب تقریبا ثابتش نباشی نمیتوانی به راحتی از متفاوت بودنش مطلع شوی.

نوع کار برنامه ای که می بینید بیشتر حول محور talk show  که بهتر است بگوییم (گپ و گفت نمایشی) میچرخد.

و  talk show به برنامه تلویزیونی گفته می‌شود که در آن یک یا چند مجری و یک یا چند مهمان پیرامون موضوع خاصی به گپ‌وگفت می‌پردازند. معمولاً مهمانان دعوت‌شده دارای تجربه‌هایی در برخورد با موضوع مورد بحث هستند و نظرات غیرتخصصی و شخصی خود را بیان می‌کنند.

خندوانه در کنار بهره وری از این نوع کار سعی کرده با نزدیک کردن خود به مردم یا اصطلاحا امور خودمانی از نام برنامه تا دکور و اجرا و لوکیشن های خودمانی جای بهتری در دید مخاطب داشته باشد. از جذابیت های طنز و موسیقی نیز طوری استفاده شده که میتوان گفت حتی موسیقی هم در کنار طنز از پایه های اصلی خندوانه است.

اما اینکه اصلا کار برنامه ساز چیست و تا چه حد باید از جذابیت ها بهره ببرد؟ و اصولا آیا محدودیتی در بهره ازجذابیت ها وجود دارد یاخیر ؟بحثی مفصل است که اینجا بدان نمی پردازیم.

🔘دو مساله روبروی ماست:

🔴هدیه ی طالبی به خشکسالی سینمای ایران

بسم الله الرحمن الرحیم

🔴هدیه ی طالبی به خشکسالی سینمای ایران

(یادداشتی در باره آخرین ساخته سینمایی ابولقاسم طالبی- یتیم خانه ایرن)

🔘ابوالقاسم طالبی، کارگردان فیلم شناخته شده قلاده های طلا فیلمی را به سینمای ایران آورده که می توان گفت سوژه ی تازه ای را عرضه کرده است.

طالبی تلاش کرده است بجای راحت طلبی های فراگیر اهالی سینما که تنها حاضرند با موضوعات زرد و بی روح و به کاربستن جذابیت های سهل الوصول سینمایی تنها بفکر فروش هرچه بیشتر فیلم شان باشند، پا به عرصه ی تاریخ معاصر ایران بگذارد و روایتگر سخت ترین دوران ایران ویکی از بزرگترین قحطی موجود دوره های تاریخی باشد.

جنس کاری که یتیم خانه ی ایران در سینما مطرح میکند از جمله مسائلی است که فیلم سازان ژانر ولنگاری سینمای ایران حتی به آن فکر هم نمیکنند.